Het hoofdje van de baby wordt als eerste geboren en maakt de weg vrij voor het lichaam. In zeldzame gevallen zijn er situaties waarin het kind vóór de bevalling andere delen van het lichaam naar de ingang van het kleine bekken draait en stuitligging optreedt.
Wat is stuitligging?
Stuitligging verwijst naar de positie van de baby in de baarmoeder met de billen of benen naar beneden. De arts kan deze positie van het kind door het onderste deel van de baarmoeder voelen. Er zijn twee soorten bekkensubjecten: gluteale en beensubjecten.
Bij gluteale onderwerp draait het kind met de billen naar de ingang van het kleine bekken, terwijl zijn benen gebogen zijn bij het heupgewricht en langs het lichaam worden gestrekt. Er kan ook een gemengde stuitligging optreden, waarbij niet alleen de billen, maar ook de benen zich richting de uitgang van de baarmoeder bevinden.
De voetpresentatie van de baby kan onvolledig en compleet zijn. Bij een volledige stuitligging bevinden beide beentjes van de baby zich bij de ingang van het kleine bekken. Als de presentatie onvolledig is, bevindt slechts één been, gestrekt bij de gewrichten, zich direct bij de uitgang van de baarmoeder, en het tweede, gebogen bij het heupgewricht, bevindt zich hoger.
Variaties in stuitligging zijn afhankelijk van de positie van de baby in de baarmoeder. Als het kind zich met gebogen knieën omdraait, ontstaat er een stuitligging. Nadat het kind in de baarmoeder is omgedraaid, grenst het aan de uitgang van de baarmoeder, waardoor een stuitligging ontstaat.
Oorzaken van stuitligging
De meest voor de hand liggende oorzaak van stuitligging is vroeggeboorte. Tot 36 weken was de baby nog niet klaar om geboren te worden en rolde daarom niet om.
Ook als de aanstaande moeder meer dan één kind verwacht, maar meerdere, is de kans op een stuitligging erg groot. Vaak neemt een van de tweelingen de juiste cephalische presentatie aan, maar de andere kan zich omdraaien.
Een grote of kleine hoeveelheid vruchtwater kan een been- of stuitligging veroorzaken. Als er niet genoeg water is, wordt de baby in de baarmoeder te krap en kan hij zich niet omdraaien. En in het geval dat er veel water is, begint hij er gewoon in te zwemmen en heeft hij geen tijd om op tijd de nodige positie in te nemen.
Als het lichaam van de vrouw geen tijd had om te herstellen van de vorige geboorte, kunnen de spieren van de baarmoeder de bewegingen van de baby mogelijk niet aan en kunnen ze deze niet in de gewenste positie fixeren. Bij 80% van de stuitligging is het voor gynaecologen erg moeilijk om de oorzaak vast te stellen. Het komt voor bij slechts 5 op de 100 vrouwen.
Waarom is stuitligging gevaarlijk?
De moderne geneeskunde heeft bewezen dat er geen ernstig gevaar is bij een stuitligging. Natuurlijk is een natuurlijke bevalling iets moeilijker, maar dit heeft praktisch geen effect op de gezondheid van moeder en kind.
Het meest voorkomende gevaar bij een stuitligging is dat de armen van de baby naar achteren kantelen. Maar dit gebeurt bij een onjuiste verloskundige uitkering. De bevalling moet zo natuurlijk mogelijk plaatsvinden om de baby niet te schaden.
