De geboorte van een baby is, zoals je weet, niet alleen een grote vreugde in het gezin, maar ook een serieuze verantwoordelijkheid. In eerste instantie - bij de opvoeding hangt het af van de vader en moeder tot wie hun kind zal opgroeien en hoe zijn relaties met andere mensen zich zullen ontwikkelen. Fouten die op het eerste gezicht op het eerste gezicht volkomen frivole nuances lijken op zeer jonge leeftijd, kunnen in de toekomst ernstige problemen opleveren.
Natuurlijk willen we allemaal dat een redelijk volwassen kind zelfstandig de juiste beslissingen kan nemen. Met dit alles zijn we niet altijd in staat om hem dit te leren. Als je op schoolgaande leeftijd en beetje bij beetje gesprekken over dit onderwerp probeert te voeren, moet je kinderen van tevoren leren onafhankelijk te zijn. Een ernstig obstakel op dit pad zal de categorische terughoudendheid van het kind zijn om zijn ouders het huis te laten verlaten. Op vrij jonge leeftijd gaat het gesprek er nog niet over hem alleen te laten - de situatie wordt opgelost wanneer een grootmoeder of een soort familielid op de baby past, of bijvoorbeeld een oppas. Maar vaker wel dan niet is het kind toch tegen het vertrek van papa en mama, ook al is er geen vreemde in huis.
Als 's ochtends constant naar je werk gaan gepaard gaat met een ritueel van aan je vastklampen met je handen en voeten, vergezeld van een massa tranen en geschreeuw, terwijl de situatie zich de hele tijd herhaalt, moet je actie ondernemen. Een goede optie is om de juiste dag te kiezen en de baby mee te nemen, hem je eigen werkplek te laten zien. Om hem de kans te geven zijn computer aan te raken, laat hem in zijn stoel zitten - om zich onder te dompelen in de wereld waarin je zonder kind leeft, om duidelijk te maken dat hier niets vreselijks aan is. Je moet hem zijn eigen foto op je werkplek laten zien, hem je telefoon laten aanraken, die je gebruikt om erachter te komen hoe de baby het thuis doet.
Dit moet natuurlijk hardop gezegd worden. Het kind moet begrijpen dat wanneer je aan het werk bent, je hem nooit vergeet, en het werk zelf is helemaal niet erg en de moeder zal zeker naar hem terugkeren. Als hij vragen heeft over uw baan, kunt u het beste eenvoudige en redelijk duidelijke antwoorden geven. Het is met name niet nodig om het belang van het berekenen van de robuuste kenmerken van gebouwen uit te leggen, de uitdrukking "huizen tekenen" voor het eerste bezoek zal voldoende zijn. Vraag hem voordat hij wil vertrekken iets voor je te tekenen, zodat je iets hebt dat je constant aan hem zal herinneren.
