Kinderen opvoeden is geen gemakkelijke taak. Hier moet je dagelijks maximaal geduld en wijsheid oefenen, een bepaalde volgorde van acties en uitleg volgen en de juiste woorden kunnen vinden. Er komt echter altijd een moment dat de baby om de een of andere reden de vastgestelde regels overtreedt. En dat kun je niet zomaar zo laten, zodat fouten in de toekomst geen gewoonte worden. Wat is de juiste manier om kinderen te straffen voor ongehoorzaamheid?
De soorten straffen moeten volgens psychologen verschillen afhankelijk van de leeftijd van het kind en de ernst van zijn overtreding.
- Het is het meest redelijk om een kind op driejarige leeftijd te straffen voor ongehoorzaamheid. Het heeft gewoon geen zin om het eerder te doen. Op jonge leeftijd zijn alle kinderen erg mobiel, dus het per ongeluk breken van mama's favoriete vaas of het schilderen van vaders werkpapieren is heel gewoon. Dit is echter geen reden om te schreeuwen en bovendien om het kind te slaan. Dergelijke maatregelen mogen helemaal niet op kinderen worden toegepast. Hier is het erg belangrijk om terughoudendheid te tonen en, afdalend naar het niveau van het kind (dit is een belangrijk moment van gelijkheid), rustig de onjuistheid van zijn daad uit te leggen.
- Voor schoolgaande kinderen raden psychologen aan om de straf voor ongehoorzaamheid toe te passen in de vorm van tijdelijke isolatie. Het gaat om de toewijzing van een speciale ruimte in het huis, waar het kind wordt gestuurd om na te denken over zijn gedrag. De straf mag niet langer dan een uur duren. Tegelijkertijd is het natuurlijk verboden om contact op te nemen met het stoute kind, hem speelgoed en gadgets te geven.
- Bij adolescenten is de situatie gecompliceerder. Tijdens de puberteit zijn kinderen behoorlijk agressief tegenover de notaties van hun ouders en de hele wereld. Ze streven ernaar vrij te zijn, iets nieuws te proberen. Het heeft geen zin om met agressie op agressie te reageren. Het is belangrijk om te begrijpen dat een moeilijke tiener in emotionele hitte waarschijnlijk niet naar je zal luisteren. Daarom moet je hem (en jezelf tegelijkertijd) laten "afkoelen". En probeer dan nog steeds met hem te praten, waarbij je gewichtige argumenten geeft over hoe en waarom je het zou moeten doen. Als deze methode niet helpt, moet huisarrest worden berecht. In de meest extreme gevallen is het raadzaam contact op te nemen met een specialist.
- Alle kinderachtig wangedrag moet worden onderscheiden in onschuldige grappen en ernstige ongehoorzaamheid. Zo zijn de gevolgen van een kapotte vaas te verwaarlozen in vergelijking met het stelen van geld van ouders. In het eerste geval kun je rondkomen met een eenvoudig verklarend gesprek, in het tweede geval kun je zakgeldvermindering of hetzelfde huisarrest aanvragen.
Er zijn ook algemene aanbevelingen van experts over hoe kinderen op de juiste manier kunnen worden gestraft voor ongehoorzaamheid:
- Doe het niet in het openbaar. Straf is alleen een zaak van de ouders en het kind. Anders verneder je je kind gewoon, wat nog meer koppigheid en wrok tegen je zal veroorzaken.
- Je kunt je kind niet vergelijken met anderen. Als gevolg hiervan krijg je misschien geen goed gedrag, maar twijfel aan jezelf.
- Schoonmaken en schoolwerk doen zijn de primaire verantwoordelijkheden van een kind. Ze kunnen niet gestraft worden! Anders zal er een onwil ontstaan om deze dingen te doen en als gevolg daarvan zullen de schoolprestaties afnemen en zal luiheid optreden.
- Als je besluit het kind te straffen met een boycot, moet je je aan het einde houden. Om precies te zijn, tot het moment waarop hij schuld bekent en zijn excuses aanbiedt.
- Gebruik het "niet"-deeltje niet bij het formuleren van eisen en regels. De zin "Ga niet met vuile handen aan tafel zitten" kan bijvoorbeeld beter worden vervangen door "Voor het eten moet je je handen wassen". Simpel gezegd, verbied het kind niet, maar leg hem uit hoe hij het goed moet doen.
- Bij het straffen moeten alle gezinsleden zich aan dezelfde gedragslijn houden. In geen geval mag medelijden van een van de ouders worden toegestaan. In dit geval zul je een psychologische kameleon ter sprake brengen en de les zelf zal niet worden geleerd.
- Er moet een duidelijk evenwicht worden gevonden. Je kunt een kind niet constant straffen zonder je liefde en genegenheid voor hem te tonen. Als gevolg hiervan zal het kind angstig en geïntimideerd opgroeien en voortdurend twijfelen aan wat goed en wat slecht is. Tegelijkertijd kun je de grappen van de baby niet negeren. In dit geval kun je juist een rebel en een bullebak ter sprake brengen.
