Een hechte relatie is geen garantie dat een geliefde voortaan voor altijd en altijd ter beschikking staat. Relaties evolueren voortdurend, veranderen, worden getest. Hoe kunnen we wederzijdse warmte en vertrouwen in elkaar houden? Hoe vind je een "gulden middenweg" waarin de relatie niet wordt vernietigd en niet saai?
Liefde is geen abstracte categorie. Het wordt uitgedrukt in acties, woorden, emoties. Een intieme relatie gaat niet alleen over kussen, zuchten en spelen met liefde, maar ook over een examen hoe met elkaar om te gaan. Dit is een levende energie die twee mensen verenigt en van de ene partner naar de andere stroomt. Daarom is de vraag: wat geven partners elkaar? - erg belangrijk.
Als je geen energie teruggeeft aan je partner in de vorm van liefde, zal de geliefde gewoon wegsmelten en zich eenzaam voelen naast je, en loop je het risico onverschillig en egoïstisch te zijn in de ogen van je partner.
Als je liefde te gewelddadig uitdrukt, kan een geliefde het besef van de waarde van het op hem gerichte gevoel verliezen. En misschien nog erger - een buitensporige demonstratie van liefde zal worden opgevat als opdringerigheid of een verlangen om een partner te verplichten, hem te binden met buitensporige bescherming van de armen en benen.
Als hij negatieve emoties krijgt in de vorm van kritiek, spot, verwijten en achterdocht, en de relatie is constant gespannen en beladen met onaangename momenten, zal de aantrekkingskracht tot jou verzwakken, gevoelens zullen dof worden en de liefde kan afkoelen, maar de relatie dreigt te verslechteren. veranderen in een saaie gewoonte om "tekortkomingen te verdragen" samenleven. En dan wordt het echte probleem dat gezamenlijke discussie en oplossing vereist, niet gehoord of gezien als uw volgende saaie notatie.
In een liefdesunie zijn vreemd genoeg niet hete hartstochten en gewelddadige impulsen belangrijk, maar de 'gulden middenweg'. Dat geldt voor alles: de emoties die bij elkaar worden opgeroepen, en seks, en zorg, en communicatie. Een overdosis liefdesijver en aandacht brengt vermoeidheid en een verlangen om zich terug te trekken, en een gebrek - veroorzaakt een gevoel van verlatenheid, onnodige achterdocht en irritatie. Hoe de warmte van de relatie en het wederzijds vertrouwen in elkaar behouden? Hoe de "middenweg" te vinden?
Onthoud: een showdown is een conflictgebied. Daarom, wanneer u probeert om misverstanden of misverstanden tussen u op te lossen, doe het dan niet in de slaapkamer wanneer uw partner verzonken is in totaal andere gedachten en wordt meegesleept door totaal andere doelen. Organiseer geen "debriefing" in een staat van alcoholische intoxicatie, of de volgende ochtend na zware plengoffers, "jeuk" niet wanneer een geliefde lichamelijk onwel is. Je moet geen gesprek beginnen met harde muziek aan, of wanneer je partner ergens mee bezig is, of bijvoorbeeld tijdens voetbal op tv. De omgeving tijdens zulke serieuze gesprekken moet vrij zijn van urgente zaken, kalm zijn en niets mag jullie van elkaar scheiden of afleiden. Zo kan een comfortabele gezamenlijke theedrinken met heerlijke "broodjes" aan tafel een "proeftuin" worden om dingen uit te zoeken. Denk dat je liefde en goede humeur van een geliefde veel belangrijker is dan gedeeltelijk ongemak veroorzaakt door tijdelijke inconsistenties - en begin op deze positieve golf te praten over de pijnlijke.
Koester geen wrok in jezelf, verberg geen problemen die je zelf niet kunt oplossen, zwijg niet over wat je irriteert of ergert bij een geliefde. Maar maak ook van communicatie geen eindeloze verwijten, klachten, onstuitbare kritiek. Het is beter om rustig, een geschikt moment te kiezen, de oorzaken en symptomen van ongemak in de relatie te bespreken. Tijdens zo'n gesprek moet je proberen "niet te ver te gaan", afstand te nemen van emoties, zo kort mogelijk te zijn, niet tekeer te gaan over de tekortkomingen van je partner en in geen geval kwaadaardig te zijn.
Een vertrouwelijk gesprek, opgebouwd in de vorm van een dialoog, brengt veel meer zin dan een tragikomische voorstelling - een monoloog in je voorstelling of een lijst met beweringen - van de manier van aankleden tot fouten in gedrag. Probeer imperatieve werkwoorden en vervelende aanbevelingen in spraak kwijt te raken: wat, hoe en wanneer te doen. Richt je aandacht op de vraag - waarom handelt of ziet de partner er zo uit?
Probeer ook bescheiden te zijn in de omgang met vrienden of familie. Volledige minachting voor hen van uw kant zal worden gezien als beledigende onverschilligheid, en de wens om "in de ogen te komen" en iedereen zonder onderscheid te plezieren - als onoprechtheid en vulgaire koketterie. Communiceren met vrienden, ouders, familieleden, aandacht voor hen, houd constant je dierbare "soulmate" in het zicht en aandacht. Probeer tegelijkertijd de impulsen te bedwingen om aan iedereen om je heen te bewijzen hoeveel je van je uitverkorene of je uitverkorene houdt, om in het openbaar te laten zien hoe dierbaar je partner is. Mee eens, samenzweerderige "geheimen", openhartige blikken, intieme hints, aanhoudende "knuffels" in het bijzijn van vrienden of ouders zullen door hen verkeerd worden begrepen, waardoor ze zich overbodig en enigszins vernederd voelen, onbewuste jaloezie veroorzaken. Bij een partner kan dit echter gevoelens van schaamte, onhandigheid en verlegenheid oproepen. In ieder geval zal dergelijk gedrag irritatie en onaangename spanning met zich meebrengen.
Wees niet bang om uw geliefde privé te bekennen als u zich zorgen maakt over zijn gedrag, maar maak in geen geval openbare opmerkingen of herinneringen aan vroegere "zonden". Wees niet ironisch in het bijzijn van vreemden over "fouten" uit het verleden en herinner niet aan eerdere grieven. Bespreek uw partner nooit "achter het oog", zelfs niet met de beste bedoelingen - noch met zijn vrienden, noch met zijn familieleden. En meer nog, praat over je partner "in de derde persoon" in zijn aanwezigheid, zelfs als je een verlangen hebt om aangeraakt te worden en over hem te "aanraken" om degenen die met hem verbonden zijn door vriendschap of familiebanden te plezieren.
Stel nooit voorwaarden, stel geen ultimatums, stel een partner niet voor een keuze: “ik of mijn moeder (vrienden, familie)”, “of roken of zoenen”, enzovoort. Verbindingen en slechte gewoonten verschenen voordat je in het leven van een geliefde verscheen. En geloof me, nadat hij voor zichzelf een leven samen had gekozen, droomde hij minder dat hij als gevolg van zo'n keuze zijn leven volledig zou moeten veranderen, opgeven wat hem eerder plezier of weinig wereldse vreugden bracht. Niet overhangen!
Tegelijkertijd moet je niet gedachteloos je ogen sluiten voor de vrijheden in je aanwezigheid - bijvoorbeeld ongeremd flirten met vriendinnen of vrienden, partner in gesprek, te langdurige vriendschappelijke bijeenkomsten, te vaak drinken. Probeer je partner voorzichtig maar overtuigend duidelijk te maken dat je niet genegeerd kunt worden, en dat je niet alleen een "toevoeging" voor hem bent, maar een volledig onafhankelijk persoon, die op zijn minst een bepaalde hoeveelheid aandacht en respect opeist.
Overlaad uw partner niet met uw problemen, ren niet naar hem toe met onbeduidende klachten, bespreek niet alle incidenten met uw vrienden en vriendinnen met hem, trek hem niet aan elke onbeduidende kwestie aan, om uw opzettelijke inconsistentie en hulpeloosheid aan te tonen. Tegelijkertijd is het niet de moeite waard om gezamenlijke verantwoordelijkheden op zich te nemen en problemen op te lossen die niet door u zijn veroorzaakt. U moet de moeilijkheden van het dagelijks leven het hoofd bieden, samen met financiële problemen, en samen beslissingen nemen, na overleg en het vinden van een compromis.
De 'gulden middenweg' in een relatie zal voor beiden evenwicht en vertrouwen brengen. In een relatie is het belangrijkste om niet over te gaan, je partner moet een betrouwbare en veilige "achterkant" voelen, omdat hij geen andere "achterkant" heeft behalve jij. En met de juiste instelling zal het niet verschijnen …
