Rond het midden van de zwangerschap, na 20 weken, begint de primipare vrouw voor het eerst de beweging van de baby te voelen. Dit is een onuitsprekelijk gevoel in termen van de kracht van emotionele waarneming, die echter wordt vergeleken met de aanraking van de vleugels van een vlinder, of, meer prozaïsch, met de beweging van gassen in de darmen. In het begin zijn de bewegingen heel licht, maar al snel zullen het behoorlijk voelbare schokken zijn.
Wanneer de eerste bewegingen van het kind verschijnen
Het spierstelsel is al voldoende ontwikkeld in de 8e week van de embryonale ontwikkeling en de toekomstige persoon begint de eerste bewegingen te maken. Natuurlijk is het bij zo'n korte zwangerschapsperiode nog steeds onmogelijk om ze te voelen. Vrouwen van het asthenische lichaamstype, vooral multiparous, praten over tastbare bewegingen van het kind vanaf 13-14 weken zwangerschap, maar in feite wordt de beweging van de foetus merkbaar vanaf 15-16 weken voor multipare vrouwen en vanaf 20 weken voor primiparous Dames.
Als het kind beweegt
De toekomstige baby kan omrollen, de armen en benen bewegen, zijn hoofd draaien, aan de navelstreng of vinger zuigen, zelfs een salto maken terwijl er nog voldoende ruimte in de baarmoeder is. Algemeen wordt aangenomen dat het kind beweegt als het wakker is. Ook kan de baby met intense bewegingen reageren op de snoepjes die de zwangere vrouw eet. Sterke scherpe schokken moeten de aanstaande moeder echter waarschuwen, omdat dit gedrag van de baby ook op ongemak kan duiden. Een zwangere vrouw ligt bijvoorbeeld te lang of zit te lang, of de kamer is benauwd of rokerig - in deze gevallen is overmatig actief bewegen een waarschijnlijke reactie op onvoldoende zuurstoftoevoer naar de foetus. Om de baby te helpen, moet je het raam openen, waardoor er frisse lucht binnenkomt.
Als de verhoogde activiteit van het kind gepaard gaat met een lang verblijf van de moeder in een zittende positie, moet u een beetje lopen, bij voorkeur in de frisse lucht, om de bloedtoevoer naar de bekkenorganen te verzekeren, die op hun beurt de placenta bloed met zuurstof. En natuurlijk is het overbodig om te praten over hoe schadelijk het is voor de baby om in een kamer vol tabaksrook te verblijven. Zelfs passief roken is erg gevaarlijk voor een groeiende foetus, omdat vergiften die in de bloedbaan doordringen, kunnen leiden tot een aantal ziekten, pathologische aandoeningen en misvormingen van het kind.
Hoeveel foetale beweging is normaal?
In het tweede trimester van de zwangerschap, wanneer alle aanstaande moeders de bewegingen van hun baby's al voelen, is het nog steeds onmogelijk om te praten over enige regelmaat en norm van het aantal foetale bewegingen, omdat het kind nog te jong is en de moeder misschien niet altijd voel zijn bewegingen. In het derde trimester, vanaf de 28e week van de zwangerschap, kan men door het aantal en de intensiteit van de bewegingen al het welzijn van de baby beoordelen. Daarom kan de gynaecoloog die de zwangerschap observeert in sommige gevallen speciale tests voorschrijven om het aantal bewegingen te tellen en tijdig de nodige maatregelen te nemen om de gezondheid van het kind te behouden.
Wat is de Pearson-test?
De Pearson-test is verreweg de meest populaire analysemethode waarmee de verloskundige-gynaecoloog conclusies kan trekken over de gezondheid van de baby in de baarmoeder. De methode van Pearson heet "Tel tot 10". Om de bewegingen van de foetus te tellen, geeft de arts de zwangere vrouw een speciale tabel, die de nummering van de weken van 28 tot 40 en de tijd van 9:00 tot 21:00 uur weergeeft. Vanaf 9 uur 's ochtends begint moeder de bewegingen van de foetus te tellen. Terwijl ze het tiende deel voelt, markeert mama dit keer in de tabel met een kruis en op deze dag telt ze niet meer. Voelt de zwangere vrouw in de periode van 9.00 tot 21.00 uur minder dan tien bewegingen, dan staat hun aantal onderaan de tabel en na 21.00 uur op deze dag telt ze niet meer mee. Vanaf 28 weken zwangerschap wordt dagelijks getest.
De methoden van Cardiff en Sadowski werken volgens hetzelfde principe, gericht op het tellen van foetale bewegingen over een periode van 12 uur.
Wat te doen als het kind te actief is of gedurende lange tijd niet beweegt?
Intra-uteriene foetale hypoxie begint met een toename van de motorische activiteit van het kind, dus als de baby actiever beweegt dan voorheen, probeer dan de positie van het lichaam te veranderen of een wandeling in de frisse lucht te maken. Langdurige hypoxie kan leiden tot een afname van de foetale activiteit. Als je dit vindt, probeer dan een snack of een warme douche. Meestal zijn deze maatregelen voldoende. Welnu, als het kind zich te rusteloos gedraagt of zich juist enkele uren niet laat voelen, is dit een reden om onmiddellijk een arts te raadplegen die duidelijke instructies zal geven over hoe te handelen voor een zwangere vrouw in een dergelijke situatie.
