Kinderen zijn ongetwijfeld een groot geluk en een onuitputtelijke bron van vreugde. Dit is echter niet alleen een belasting voor het zenuwstelsel, maar ook een prachtige training voor uithoudingsvermogen, intelligentie en balans van de psyche van ouders.
Hoe om te gaan met onze kinderen en de storm van emoties van ons waarom te weerstaan - de vraag is altijd dringend geweest.
Om te beginnen is het belangrijk om één ding te begrijpen: kinderschandalen en ongehoorzaamheid, meestal een poging om de aandacht van ouders te trekken. De hele wereld van een kind is er immers juist op gericht om in het middelpunt van deze aandacht te staan. Waarom is het zo waardevol? Voor een kind, op het niveau van de onbewuste processen van de psyche, is de aandacht van de ouders, geconcentreerd op hem, de geliefde, de garantie voor veiligheid - ik zal worden beschermd en gevoed.
En gezien het feit dat ouders het vaker druk hebben (oh, onze, altijd ergens haast, tijd), is het veel makkelijker om de aandacht te trekken met negatief gedrag dan met positief. En vaker wel dan niet weten kinderen niet hoe ze deze kostbare aandacht op een andere manier naar zichzelf kunnen trekken, zonder een luide driftbui te krijgen of zonder te proberen het stopcontact met een stekker te raken. Dan is de aandacht van de ouders gegarandeerd met voorspelbare honderd procent nauwkeurigheid!
Wat moeten we doen als we met dit soort kinderachtige driftbuien worden geconfronteerd? Alles is heel eenvoudig - negeer, indien mogelijk, natuurlijk de fysieke veiligheid van het kind. Wat het betekent: Dit betekent dat als uw kind een driftbui op de rijbaan gooit of zijn hoofd uit alle macht op de grond slaat, dit in dit geval natuurlijk niet mag worden genegeerd.
Het belangrijkste doel van negeren is dat het kind begrijpt dat hij op zo'n sluwe manier niet het gewenste resultaat zal krijgen, ongeacht hoeveel decibel van een geluidsaanval hij je niet zou bedreigen. Als alternatief kan het kind worden afgeleid of afgeleid. Kinderen zijn erg goed in het richten van hun aandacht op wat hen interesseert, waarbij ze zowel de oorzaak van de hysterie als daarover zelf volledig vergeten. En het belangrijkste is om het kind andere stereotypen van gedrag te leren. Positief. Ze consolideren met slechts een overmaat van die zeer kostbare aandacht waar uw kind zo naar verlangt van u.
Als je niet besmet raakt met negativiteit en kalm blijft en de situatie kunt analyseren, dan krijg je met consistent gedrag zeker het gewenste resultaat.
En het belangrijkste in dit moeilijke proces van het opvoeden van je kind is niet te vergeten dat er nooit veel liefde is. Is het niet waar?
