Berichten over het einde van de wereld winden de mensheid bijna elk jaar op: ofwel een naderende komeet, ofwel een verandering in de baan van de aarde, of in het algemeen een of andere obscure aanval bedreigt het begin van het 'einde der tijden'.
Het lijkt erop dat maar weinigen dergelijke bedreigingen serieus nemen, maar desondanks bespreken mensen deze mogelijkheid actief met elkaar, en sommigen beginnen zich er zelfs op voor te bereiden - voor het geval dat.
Zelden is het geloof in een naderend "einde van de wereld" gebaseerd op een werkelijk begrip van de wetenschappelijke feiten die door de voorspellers worden aangehaald. Vooral omdat deze feiten zeer twijfelachtig zijn, en zelfs wetenschappelijke hypothesen spreken alleen over een mogelijke tragische ontwikkeling van gebeurtenissen. Waarom verliezen mensen nog steeds hun vrede als ze horen over de volgende "apocalyps"?
Voel sterke emoties Feel
Het leven van de meeste mensen verloopt op een afgemeten manier: het gewone werk, routinezaken, gesprekken met familie en vrienden over dezelfde onderwerpen. Enerzijds geeft het mensen een gevoel van de stabiliteit van hun bestaan. Maar toch, dag na dag, terwijl hij zich in de gebruikelijke draaikolk van zaken en gebeurtenissen stort, begint een persoon zich een beetje te vervelen.
Het lijkt hem dat er niets gebeurt, er is niet genoeg emotionele opschudding. Sommige mensen weten zelf zo'n psychologische ontspanning te regelen: dit zijn extreme sporten, en reizen, en soms gewoon "Afrikaanse passies" in hun eigen keuken. Anderen wachten op een of andere gebeurtenis van buitenaf, die hen kan opwinden, beven, angst en hoop kan maken. En waarom is het naderende "einde van de wereld" hier slecht voor?
Realiseer je dat het leven eindig is
Zelfs mensen die niet geloven dat het aardse bestaan van de mensheid binnenkort zal eindigen, luisterend naar de naderende nadering van een wereldwijde catastrofe, denken onwillekeurig na over de eindigheid van alles wat hen omringt. Onbewust denken ze na over hoe kwetsbaar onze planeet is, en hoe kort hun eigen leven is. Berichten over het einde van de wereld dienen als een soort signaal voor een mens: “Schiet op! Er is niet veel tijd meer voor jou! Bedenk wat je nog meer kunt doen?"
En mensen hebben haast om dringende zaken af te ronden, of integendeel, ze staan zichzelf kleine of grote genoegens toe, die iedereen "voor later" uitstelt. Er mag immers geen "later" zijn! De dreiging van het "einde van de wereld" dient als een soort "zweep" voor een persoon, die hem stimuleert, hem dingen laat doen waarvoor hij geen tijd, middelen had, maar gewoon niet durfde! En de nadering van een wereldwijde catastrofe helpt sommigen om zich te ontdoen van het schuldgevoel dat ze uiteindelijk gingen om hun verlangens te bevredigen.
Realiseer uw gemeenschap met andere mensen
Gedachten over een wereldwijde catastrofe doen iemand denken hoe belangrijk het voor hem is om in een samenleving van zijn eigen soort te zijn. Als hij denkt aan de mogelijke ophanden zijnde dood van de hele menselijke beschaving, realiseert hij zich dat hij deel uitmaakt van dit enorme enkele organisme, realiseert hij zich dat hij tegenover zo'n grootschalige dreiging niet waardevoller is dan enig ander persoon. Dit betekent dat sociale, nationale, culturele verschillen niet zo belangrijk zijn. De apocalyps zal immers niemand sparen.
En natuurlijk zorgen zulke gedachten ervoor dat mensen het belang van familie- en vriendschapsbanden in hun leven scherper gaan voelen. Het is geen toeval dat vlak voor het verwachte "einde" van de wereld, vrienden bellen, familieleden bij elkaar komen. Niet dat we serieus afscheid van elkaar nemen, maar voor de zekerheid, want het is zo natuurlijk om je eigen schouder naast je te voelen als er gevaar dreigt! En het is leuk.
