Hier zijn enkele geheimen van een goede relatie met kinderen.
Baby ontwaken
Het is niet nodig om het kind wakker te maken, hij kan een afkeer voelen van de moeder, die hem altijd lastigvalt en de deken van zich af trekt. Hij kan van tevoren beginnen als ze de kamer binnenkomt: "Sta op, je komt te laat." Het is veel beter om hem te leren hoe hij een wekker moet gebruiken. Het is beter om een wekker te kopen en, door deze te presenteren, de situatie op de een of andere manier te spelen: "Deze wekker is alleen van jou, hij zal je helpen op tijd op te staan en altijd op tijd te zijn."
Als het kind moeilijk opstaat, is het niet nodig om hem te plagen met een "lui persoon", om geen ruzie te maken over de "laatste minuten". Je kunt de vraag ook op een andere manier oplossen: leg de hand vijf minuten eerder: "Ja, ik begrijp het, om de een of andere reden wil ik vandaag niet opstaan. Ga nog vijf minuten liggen."
Deze woorden creëren een sfeer van warmte en vriendelijkheid, in tegenstelling tot schreeuwen.
U kunt de radio harder aanzetten. Als een kind 's ochtends gehaast is, vertraagt hij vaak nog meer. Dit is zijn natuurlijke reactie, zijn krachtige wapen in de strijd tegen een routine die niet bij hem past.
Het is niet nodig om nog een keer te haasten, het is beter om de exacte tijd te zeggen en aan te geven wanneer hij klaar moet zijn met wat hij doet: "Over 10 minuten moet je naar school." "Het is al 7 uur, over 30 minuten zitten we aan tafel."
Naar school gaan
Als het kind een leerboek, ontbijt, bril in de tas is vergeten; het is beter ze zwijgend voor te houden dan zich over te geven aan een gespannen discussie over zijn vergeetachtigheid en onverantwoordelijkheid.
"Hier is je bril" - beter dan "Zal ik de tijd meemaken dat je leert je bril op te zetten."
Scheld of preek niet voor school. Bij het afscheid is het beter om te zeggen: "Moge alles goed komen vandaag" dan "Kijk, gedraag je goed, speel niet rond." Het is prettiger voor een kind om een vertrouwelijke zin te horen: "Ik zie je om twee uur" dan "Na school, ga nergens rondhangen, ga meteen naar huis."
Terug van school
Stel geen vragen waarop kinderen de gebruikelijke antwoorden geven.
- Hoe gaat het op school? - Prima. - Wat heb je gedaan vandaag? - Niks. Wat heb je gekregen? Enz.
Denk eens terug aan hoe vervelend deze vraag soms was, vooral wanneer de cijfers niet overeenkwamen met de verwachtingen van de ouders ("ze willen mijn cijfers, niet ik"). Observeer het kind, welke emoties zijn "geschreven" op zijn gezicht. ("Was de dag moeilijk? Je hebt waarschijnlijk nauwelijks gewacht tot het einde. Ben je blij dat je thuis bent gekomen?").
"Papa is gekomen." Laat hem rusten, lees de kranten, bombardeer hem niet met alle klachten en verzoeken. Laat wanneer 's avonds, tijdens het diner, de hele familie bijeen is, u kunt praten, maar tijdens de maaltijd is het beter over goede dingen, van hart tot hart. Het brengt de familie dichter bij elkaar.
Tijd om te gaan slapen
Kleuters en jongere leerlingen kunnen beter door hun ouders (moeder en vader) naar bed worden gebracht. Als je vertrouwelijk met hem praat voordat je naar bed gaat, goed luistert, angsten kalmeert, laat zien dat je het kind begrijpt, dan zal hij leren zijn ziel te openen en zichzelf te bevrijden van angsten, angsten en rustig in slaap te vallen.
Ga niet in discussie als het kind meldt dat het vergeten is zich te wassen en te drinken.
Een paar korte regels
- Laat uw kind zien dat hij geliefd is om wie hij is, niet om zijn prestaties.
- Je kunt een kind nooit (zelfs niet in je hart) vertellen dat hij erger is dan anderen.
- Alle vragen die het kind stelt, moeten zo eerlijk en geduldig mogelijk worden beantwoord.
- Probeer elke dag tijd te vinden om alleen met uw kind te zijn.
- Leer uw kind vrij en natuurlijk te communiceren, niet alleen met leeftijdsgenoten, maar ook met volwassenen.
- Benadruk gerust dat je trots op hem bent.
- Wees eerlijk over hoe u over uw kind denkt.
- Vertel uw kind altijd de waarheid, ook als het voor u niet winstgevend is.
- Evalueer alleen de acties, niet het kind zelf.
- Slaag niet met geweld. Dwang is de ergste vorm van morele opvoeding. Gezinsdwang creëert een sfeer van vernietiging van de persoonlijkheid van het kind.
- Erken het recht van het kind om fouten te maken.
- Denk aan een babypotje met fijne herinneringen.
- Het kind behandelt zichzelf zoals volwassenen hem behandelen.
- En in het algemeen, plaats jezelf in ieder geval soms in de plaats van je kind, en dan zal het duidelijker zijn hoe je je met hem moet gedragen.
