Zwangerschap is een belangrijke gebeurtenis in het leven van een vrouw en haar gezin. Of het nu langverwacht is of per ongeluk, het kan heel moeilijk zijn om je man te vertellen over de twee stroken op het deeg. Overweeg de verschillende situaties van het gezinsleven en de acties in elk van hen.
instructies:
Stap 1
Langverwachte zwangerschap
Je wilde deze zwangerschap, je hebt lang geprobeerd zwanger te worden en je bent zelfs behandeld. Eindelijk, de test toonde twee strepen, het gelukkige moment is aangebroken. Er is een verlangen om haar man zo snel mogelijk op het werk te bellen en hem het nieuws te vertellen. Als u echter al heel lang probeert om een baby te krijgen, moet u dit niet aan uw man vertellen voordat u volledig overtuigd bent van de komende zwangerschap. Doe wat testen of laat een bloedonderzoek doen. Dit duurt maximaal één dag. Deel het blijde nieuws met uw man thuis, zodat hij uw gemeenschappelijke vreugde volledig kan delen. Je hoeft hem niet op het werk te bellen en het aan de telefoon te zeggen. Het is beter om het moment samen te herbeleven.
Stap 2
De man wilde geen kinderen
Toen je eenmaal een gesprek had met je man, besloot je het uit te stellen met de kinderen. Maar de tijd is verstreken sinds dat moment. Misschien is zijn mening veranderd. Als u weet dat uw echtgenoot niet echt kinderen wilde, moet u het nieuws over zwangerschap niet "frontaal" melden. Praat eerst met hem: waarom hij het toen niet wilde, is zijn mening hierover nu veranderd. En vertel ze na zo'n gesprek dat je zwanger bent. Misschien ben je tevergeefs bang voor zijn reactie. Misschien wil de man echt een baby, hij heeft je er gewoon niets over verteld.
Als je merkt dat de mening van je man over de kinderen niet is veranderd (hij is er nog steeds tegen), is het toch de moeite waard om hem over de zwangerschap te informeren. Maar het is beter om het ontstaan ervan bij toeval te verklaren, ook al is het niet zo. Vertel in geen geval aan uw man dat u zelf maatregelen heeft genomen tegen het begin van de zwangerschap: u bent bijvoorbeeld gestopt met het slikken van anticonceptiepillen. In zo'n situatie is het beter om te liegen: je bent vergeten de pil op tijd in te nemen of het medicijn werkte niet. Misschien zult u hem na verloop van tijd de waarheid vertellen als u er vast van overtuigd bent dat uw man gelukkig is met het opgroeiende kind in uw gezin. Maar niet nu.
Stap 3
De man is categorisch tegen kinderen en zal hen dwingen tot abortus
Je bent blij met je zwangerschap. Maar u bent bang dat uw man deze vreugde niet zal delen en u zal dwingen een abortus te ondergaan. Dit is waarschijnlijk een van de weinige situaties waarin het beter is om het gesprek over zwangerschap zo lang mogelijk uit te stellen. Je kunt dus verwijzen naar de lange termijn en de onmogelijkheid om hierdoor een abortus te ondergaan.
Als u zelf dit kind wilt, verdedig dan uw recht om er een te krijgen. In dit geval zal een abortus u niets anders dan wroeging brengen. Uw man heeft niet het recht u te dwingen uw zwangerschap af te breken. Met zulke verschillende opvattingen over de geboorte van kinderen in uw gezin, is het nog geen feit dat u en uw man uw hele leven samen zullen leven. Of je gaat akkoord, of je gaat uit elkaar. In het tweede geval zul je vooral bitter spijt hebben van de abortus. Dus doe wat je hart je zegt te doen.
