Er zijn geen perfecte mensen. Waarom vergeten vrouwen het als ze trouwen en ontdekken dat de persoon van wie ze houden een fout heeft?
Er zijn geen perfecte mensen. We weten dit bijna van kinds af aan, maar veel vrouwen maken de fout om te proberen de persoonlijkheid van een partner te "hervormen" om hun grillen en grillen te behagen.
Wanneer de geneugten van de "snoepboeket" -periode eindigen, begint het echte leven samen, veel getrouwde stellen worden geconfronteerd met het feit dat een partner niet ideaal is, hij heeft een aantal tekortkomingen en in het bedrijfsleven kan hij fouten maken, zoals elke persoon. Mannen zijn in dergelijke gevallen toleranter en neerbuigend. Vrouwen, aan de andere kant, beginnen "het vroegere geluk terug te geven", dringend "de situatie te corrigeren", en nemen hun toevlucht tot niet erg delicate methoden. Ze beginnen te bekritiseren, de les te lezen, worden boos omdat een man zich niet gedraagt zoals een vrouw zou willen. Er wordt een verscheidenheid aan manipulaties gebruikt: van zoete "magische zinnen" die in vrouwenbladen worden gelezen - tot provocaties in de vorm van spot, vulgaire hysterie en grove chantage. Deze aanpak werkt vaak averechts op beide.
Omdat ze de sfeer van de relatie willen verbeteren, denken vrouwen meer aan hun eigen psychologische comfort, en niet aan hoe hun partner zich voelt. Ze bouwen in hun verbeelding een bepaald abstract ideaal en gaan uit van wat een man zou moeten zijn om een vrouw zich goed en comfortabel te laten voelen. Dit is de belangrijkste fout. Zodra een man een lijst hoort van wat hij 'zou moeten', ontwaakt hij het verlangen om zichzelf te beschermen tegen psychologisch misbruik. Je kunt als reactie daarop een defensieve reactie krijgen, die zal evolueren van het verlangen om te behagen - tot uitbarstingen van agressie en de komende afkoeling.
Hoe mooi je ook bent, een man in een vrouw waardeert vooral warmte en steun, psychologische veiligheid. Als hij een serieuze relatie aangaat, vertrouwt hij een vrouw net zoveel als zij hem. En als hij al met haar onder hetzelfde dak woont, dan doet hij dat omdat hij in een vrouw niet alleen een object van fysiologische passie voelt, maar ook een begripvolle, verwante geest. Passie kan afgestompt, verergerd, verzwakt, geïntensiveerd worden en zielsverwantschap is iets dat een normale, gezonde man nooit zal opgeven en het vooral zal waarderen, ondanks fluctuaties in fysieke aantrekkingskracht.
Denk je dat je man alles "fout" doet en je eindeloos streeft naar een plek en niet naar een plek om hem advies te geven? Dit alles zal ertoe leiden dat hij eenvoudigweg ophoudt het initiatief te nemen, zijn activiteiten begint te verbergen. Eindeloze kritiek onevenwichtig, maakt je nerveus, een man ontwikkelt een hardnekkig minderwaardigheidscomplex naast zijn vrouw, die alles in de wereld beter weet dan hij. Als gevolg hiervan krijg je ofwel een niet-initiatief "matras" dat eenvoudig onafhankelijke beslissingen en verantwoordelijkheid zal vermijden, of je zult een conflict en een stabiele agressieve reactie uitlokken op je verlangen om zijn acties op de een of andere manier te evalueren en te bespreken. Elke poging om commentaar te geven op zijn acties zal een saaie defensieve reactie opleveren.
Vechten voor het recht om in dergelijke gevallen op de hoogte te zijn van de zaken van je partner, is beladen met het feit dat je de relatie volledig kunt verpesten, en de man zal stoppen met delen met je, je zijn persoonlijke vertrouwen ontnemen. Als gevolg hiervan zal hij vroeg of laat een persoon vinden die hem zal accepteren zonder negatieve kritiek. En het is goed als deze persoon alleen een visgenoot is en geen geheime vriend of collega, met wie hij niet alleen door warme vriendschappen, maar ook door romantische relaties kan worden verbonden. Je kunt een inspiratie en metgezel worden in het leven van een man, maar je kunt een reputatie krijgen als een vervelende 'controleur', wat de gebruikelijke afkeer veroorzaakt.
Vaak willen vrouwen in hun geliefde een "vest" zien om in te huilen. Als het "vest" geen goede emotionele deelname aan de problemen van vrouwen laat zien, dan is de partner meestal geneigd om harteloosheid en onverschilligheid te beschuldigen. Ondertussen is het hele punt dat mannen zich meer laten leiden door logica dan door gevoelens. Het is onmogelijk om een man in acute levenssituaties te dwingen om zich bijvoorbeeld in te leven in een vrouw. Hij zal nadenken over hoe het ontstane probleem effectief kan worden opgelost, waarbij de vrouw emoties en verontwaardiging zal uiten. Geef hem zo'n kans, maar eis geen geruststellende "lisp" van hem.
Van een man eisen dat hij interesse toont in de interesses of zorgen van een vrouw - van outfits tot relaties met vrienden - is ook zinloos. In het beste geval krijg je een onverschillig knikje, in het slechtste geval - hij zal gewoon beginnen communicatie te vermijden over onderwerpen die hem vreemd zijn. Klagen over het leven, slechte bazen en prijzen in winkels, 'morele steun' verwachten van een man is zinloos. Hij zal gewoon niet ingaan op alle subtiliteiten. Over het algemeen kunnen dergelijke situaties het beste met vrienden worden besproken. En voor een man kan het verveling en irritatie veroorzaken, het verlangen om zichzelf te isoleren van irritant "lawaai". Als je met geweld aandacht probeert te krijgen, loop je het risico oninteressant te worden voor je man.
Om in een relatie uit te gaan van het feit dat iemand dit moet en dat is voor iemand zichzelf bij voorbaat gedoemd tot conflicten. Als in de vereniging van een man en een vrouw alles niet voor zichzelf wordt gedaan, maar voor elkaar, vrijwillig, vanuit een puur hart - zo'n gehechtheid zal in de loop van de jaren alleen maar sterker worden. Zodra je probeert te domineren, meer aandacht voor jezelf eist, een aantal gewoontes opgeeft en communiceert met een vertrouwde kring van mensen, een levensstijl oplegt die vreemd is aan je man, zal de relatie geleidelijk vervagen. Gedurende enige tijd zullen ze bestaan door traagheid. Met sterke genegenheid zal een man offers brengen, maar hij zal teleurgesteld zijn, of uit wraak zal hij zelfbeheersing van een vrouw eisen. Dit zal zeker niet leiden tot een versterking van de betrekkingen en de onderlinge onvrede zal alleen maar toenemen en op den duur leiden tot afkoeling of breuk.
Elk geweld tegen een persoon in een liefdesverbintenis is stress, een hartwond en een gedenkwaardige wrok. En als vrouwen om natuurlijke redenen en mentale kenmerken de noodzaak accepteren om zich minder pijnlijk te onderwerpen, dan beschouwt een man onderwerping aan een vrouw als een persoonlijke nederlaag en verlies van waardigheid.
Trucs, manipulaties, provocaties en psychologische experimenten van vrouwen op een man leiden bijna altijd tot de ineenstorting van relaties. Onbedwingbare pogingen om een partner te veranderen, 'verbeteren' - eindigen meestal in verdriet. Een vrouw kan uiteindelijk in een aanstootgevende vorm worden gestuurd op zoek naar een geschikter paar, en met een aanbeveling om haar geliefde hond te nemen. Een partner die een relatiebreuk heeft meegemaakt, gaat een nieuw leven tegemoet - en liefde. In de regel vindt een man zichzelf al snel een minder koppig stel, met die kwaliteiten waarnaar hij tevergeefs op zoek was in eerdere relaties.
Je moet begrijpen dat mannen die op zoek zijn naar een paar constructiever zijn en zelden twee keer op dezelfde "hark" stappen. En vrouwen, die emotioneler zijn, zoeken vaak een vervanging voor verloren liefde, waarbij ze onbewust een partner kiezen met mentale kenmerken en gewoonten die typerend zijn voor hun 'ex'. Als gevolg hiervan herhaalt de cyclus zich, en de heerlijke, warme en comfortabele eerste relatie koelt geleidelijk af en barst.
Waardeer de mensen om je heen. Jij bent tenslotte ook niet perfect. Denk aan de prachtige bijbelse uitdrukking: "Liefde zoekt niet haar eigen, schept niet op …" en grote gebreken, zal altijd trekken.
