Psychologen hebben ontdekt dat muzikale voorkeuren veranderen met de leeftijd. Dit komt door de vorming van een persoonlijkheid en een verandering in prioriteiten. Het verouderingsproces verandert iemands smaak en mensen boven de 50 hebben de neiging om bepaalde muziekstijlen te verkiezen.
muziek uit de jaren 80
Statistieken tonen aan dat vooral mensen dol zijn op de muziek waar ze in hun jeugd naar luisterden. Daarom geven 50-plussers de voorkeur aan melodieën uit de jaren 80. Dit is bijvoorbeeld de late periode van de ABBA-groep. Daarna danste iedereen op hun liedjes. Geen enkele disco was compleet zonder de hits van deze Zweedse band. Hetzelfde kan gezegd worden van Boney M. Deze Duitse band hielp de discostijl in alle landen te verspreiden. C. C. Catch werd populair lang voordat het in de USSR arriveerde. Daarom herinneren mensen die nu ouder zijn dan 50 zich haar en houden ze van haar als een metgezel voor de beste tijd van hun leven. De discostijl en al zijn vertegenwoordigers sinds de late jaren 70 zijn iets geworden van het tijdperk van de dansmuziek.
De jaren 80 worden ook beschouwd als de "gouden eeuw" van de rock. Groepen als de Amerikaanse groep Bon Jovi waren dan ook op hun best. Ze wisten drive en teksten te combineren, dus ze behoorden niet tot de hardrock, wat niet iedereen leuk vond. Cassettes met opnames van vooraanstaande Amerikanen waren goud waard. Alleen Metallica was populairder dan zij. Deze groep is een soort pilaar van de rockmuziek geworden. Er verschenen veel navolgers van hen, maar niemand kon tippen aan de getalenteerde muzikanten in het vak van de componist.
Russische rock, bijvoorbeeld "Resurrection", onderscheidde zich door de aanwezigheid van semantische boventonen. Mooie woorden met een filosofische betekenis kenmerken bijna het hele muziekgenre in de USSR. De mix van stijlen, kenmerkend voor de Time Machine-groep, genoot ook de liefde van het publiek. Herinneringen dwingen hen om na 30-40 jaar terug te keren naar hun favoriete motieven.
Klassiek
Psychologen zeggen dat 50-plussers de voorkeur geven aan een 'geavanceerde' muziekstijl. Dit betreft vooral de klassiekers. Het streven van meerderjarigen naar hoge kunst is te wijten aan een verandering in hun sociale status. Ze hebben behoefte aan comfort en familiale gezelligheid, ze beschouwen zichzelf als kenners van schoonheid en hebben daar bewijs voor nodig. Daarom zijn het gepensioneerden en mensen in de prepensioneringsleeftijd die het vaakst naar kamermuziekconcerten en theaters gaan. De Italiaanse opera wordt voor hen een openbaring en een kans om even te ontsnappen aan de drukte. De Italiaanse Renata Tebaldi, de Amerikaanse Maria Callas en vele andere beroemde persoonlijkheden in de klassiekers worden na 50 jaar het voorwerp van aanbidding door mensen. Grote componisten als Puccini, Mozart, Schubert, Tsjaikovski, Berlioz, Beethoven en Chopin vullen de afspeellijsten van actieve internetgebruikers op pensioengerechtigde leeftijd.
Jazz
Momenteel wordt deze stijl, die Afrikaanse en Europese culturen combineert, erkend als een moderne klassieker. Het wordt beoefend door mensen die een perfecte toonhoogte hebben en weten hoe ze moeten improviseren. Was het vroeger een progressieve en schandalige vorm van muziek, nu is het meer elitair. Op de vraag naar wat voor soort muziek 50-plussers de voorkeur geven, kan men gerust antwoorden dat het jazz is. Zijn klassiekers, zoals Louis Armstrong en Ella Fitzgerald, blijven luisteraars verrukken. Ook latere vertegenwoordigers van jazz en rockabilly, Sarah Vaughn, Nina Simone, Peggy Lee, Ray Charles, inspireren mensen na 50 jaar.
