Vroeger werd er speciale aandacht besteed aan het opvoeden van kinderen. Iedereen deed hieraan mee: ouders, grootouders en zelfs de staat. De crèche, de kleuterschool, de school stonden onder nauw toezicht van anderen. Dit verplichtte zich te houden aan algemeen aanvaarde regels die de morele en spirituele ontwikkeling van het individu bepaalden.
Nu is alles veranderd. Er zijn geen verplichte vereisten, het onderwijs begon enige toegeeflijkheid te verwerven. De sociale omgeving waarin een tiener zich tegenwoordig bevindt, dicteert zijn eigen regels. En ze zijn geen voorstander van de vorming van een normale, gezonde samenleving. De vraag rijst hoe we in de toekomst onze kinderen geestelijk en emotioneel gezond kunnen zien, en vooral sociaal aangepast in de huidige samenleving.
De belangrijkste ontwikkeling, opvoeding van de persoonlijkheid, wordt gelegd in de eerste levensjaren. Gevoelens en gewoontes, karaktereigenschappen, creatief denken, emoties worden gevormd. In deze periode worden kinderen opgevoed door ouders die verschillende ideeën hebben over wat een kind zou moeten zijn. Een belangrijke rol wordt gespeeld door aangeboren neigingen, die worden bepaald door de genen van familieleden, die al eeuwenlang worden gevormd.
Het kind groeit op, gaat naar de kleuterschool, ontmoet andere kinderen en ziet dat hun gedrag anders is. Iedereen gedraagt zich thuis zoals vroeger. Op de kleuterschool is speelgoed gebruikelijk, niet alle kinderen begrijpen dat het met andere kinderen moet worden gedeeld. Je kunt elkaar niet beledigen, je moet helpen. Observerend neemt het kind zo'n gedragsmodel aan dat nieuw voor hem is, probeert het te herhalen, omdat het voor hem een andere ervaring is. In dergelijke gevallen is het raadzaam om de volwassene die in de buurt is te vertellen dat het niet goed is om te beledigen, het speelgoed kan worden gedeeld en de vriend kan worden geholpen. Maar tegenwoordig mengt zelden iemand zich in het onderwijsproces, omdat veel ouders niet reageren op de opmerking, ze geloven dat het niet zo belangrijk is. En sommigen nemen het zeer gewelddadig op. Dan gaat het kind naar school, ontmoet naar zijn inzicht andere overtredingen van de regels. Zo heeft de sociale omgeving invloed op de verdere ontwikkeling van een tiener. De dynamiek van de ontwikkeling van de moderne wereld maakt ook zijn eigen aanpassingen.
Vaak krijgen we verschillende ontwikkelingssystemen voor kinderen te zien die in verschillende landen worden toegepast. Veel ouders begonnen buitenlandse ouderschapsregelingen aan te nemen. Al deze systemen, geschikt voor verschillende landen, kunnen niet in een aparte staat wortel schieten. Als gevolg hiervan worden de in de loop der jaren ontwikkelde gedragsnormen van onze voorouders geschonden. Dit is nadelig voor de juiste ontwikkeling van de samenleving.
Er zijn veel boeken en handleidingen geschreven over hoe je de jongere generatie goed kunt opvoeden; theoretisch zou dit moeten werken. Maar om deze ideeën praktisch in de praktijk te vertalen, zijn passende, sociale levensomstandigheden nodig. We beginnen het probleem van de interactie met elkaar onder ogen te zien. Bovendien kunnen we een mens niet isoleren van de samenleving, ons leven is zo ingericht dat we in een team leven. Conflicten zijn onvermijdelijk, en dat is wat we vandaag zien.
Kinderen van ongeveer 3 jaar spelen in de zandbak, moeders kijken in de buurt naar hen. Stel dat Dima naar Artyom komt en om een schop vraagt. Artem geeft natuurlijk, hij weet wat er gedeeld moet worden. Dan wil hij het terugnemen, maar Dima speelt met enthousiasme, geeft het niet weg. Dan zegt Artyom's moeder tegen Dima dat jij hebt gespeeld, laat Artyom ook spelen. Tijdens deze dialoog had Dima's moeder zich bij het gesprek moeten voegen, maar dat doet ze niet. Het betekent dat ze een andere benadering van onderwijs heeft, misschien "Japans" of "Chinees", het maakt niet uit, dit is al een potentieel conflict.
Een voorbijganger loopt, twee tieners rennen naar hen toe, spelend onderweg. Een oudere man slaat het hoofd van over het hele hoofd, degene die kleiner is. Een voorbijganger maakt een opmerking, de jongens rennen verder, letten niet op hem, papa volgt hen. Zonder zijn hoofd van de telefoon te halen, gooit hij de zin: "Ze hoeven geen opmerking te maken, dit zijn jouw zaken niet."Aan de ene kant is het echt geen passant, laat zijn kinderen elkaar slaan. Aan de andere kant zullen zijn kinderen morgen naar school komen, naar de kleuterschool, en anderen beledigen. Met deze opvoedingsaanpak ontstaan er problemen voor omwonenden.
Hoe kunnen we onszelf en onze kinderen terugbrengen naar een staat van moraliteit en spiritualiteit. Het is belangrijk om jezelf, je verworven karaktervaardigheden, te behouden. Verlies geen kwaliteiten als liefde, vriendelijkheid, mededogen en verlangen om te helpen. Leef tegelijkertijd zonder je ermee te bemoeien, maar help elkaar. De taak is niet gemakkelijk, je kunt niet alles voor jezelf veranderen. Wat te accepteren? Nee, het leven van ons nageslacht staat op het spel. Dan moet je de tactiek van het onderwijs veranderen. Wat kan er veranderd worden?
We zijn allemaal gewend aan een reeks basisregels die in de loop van decennia zijn ontwikkeld. Meisjes beledigen niet, ze zijn zwak, en jongens zijn sterke en bovendien nobele ridders. De kleintjes moeten beschermd worden, om ze te helpen, als er plots iets niet goed voor ze is. Ouderlingen moeten gerespecteerd worden om op hun opmerkingen te reageren. Er moet rekening worden gehouden met het advies van ouders, want slecht advies wordt niet gegeven. Opvoeders, leraren, opvoeders zijn onze mentoren, ze zijn geroepen om onze eerste fouten te corrigeren, ons te helpen, de weg vrij te maken naar een beter leven. We begrijpen dat het tegenwoordig, in onze reële omstandigheden, problematisch is om de jongere generatie zo'n levenspositie bij te brengen.
Het kan nodig zijn om de opvoeding aan te passen. Kinderen moeten hun eigen oordeel vormen. Geweld mag niet van jou komen, begin nooit als eerste. Je moet jezelf altijd verdedigen als er geen manier is om het probleem vreedzaam op te lossen. Analyseer en kies de juiste beslissing die inherent is aan uw opvoeding. Als een zoon of dochter praat over een oneerlijke houding tegenover zichzelf, moet je hem leren, om zelf klaar te zijn, de juiste uitweg uit het conflict. Zo dragen we bij aan de morele groei van het kind, in zijn eigen kijk op de situatie.
Een tiener komt thuis van school en je ruikt sigaretten. Je vraagt, heb je gerookt? - Nee, zegt hij. Waarom verdraai je, bedrieg je me, ruik ik? - Ik stond daar gewoon, mijn vrienden roken allemaal, hun ouders staan het toe. Tegelijkertijd weet de tiener dat hij niet de waarheid spreekt. Wat kan ik zeggen? Inderdaad, tegenwoordig redeneren veel volwassenen als volgt: "Het zal nog steeds roken, laat het beter voor ons zijn om het te weten." Vrienden zullen je voortdurend uitnodigen om te roken, en het is lastig om op te vallen tussen hen. Waarom zou je niet opvallen met je individualiteit, omdat het zo origineel is, iedereen rookt, maar ik niet? Tegelijkertijd bewaar ik mijn gezondheid en jeugd. Ook besparingen zijn tegenwoordig een belangrijke factor. Tegelijkertijd ben ik eerlijk tegen mezelf, ik overtreed niet de morele criteria die van kinds af aan zijn vastgelegd. De beslissing is aan mij, bewust. Super goed!
Veronica is 17 jaar oud, een vriendin heeft een mooie tatoeage op haar schouder gemaakt, stelde het haar ook voor, vandaag is het in de mode. Mode is een serieuze zaak, het dicteert zijn eigen regels, jongeren zetten zich ervoor in. Na te hebben geoordeeld, besloot Veronica zich niet te haasten, en plotseling ontmoet ze een jonge man, ze zullen van elkaar houden. Natuurlijk is Tatu geen obstakel, maar toch? Niet iedereen is hier positief over. En een volwassen moeder zal eruit zien, wat te zeggen tegen haar groeiende dochter.
Dientengevolge moet een persoon van kinds af aan worden onderwezen om argumenten te vinden die onder zijn opvoeding moeten worden gebracht. En ze moeten goed voor hem zijn. Het blijkt dat u vandaag de dag de verdediger van uw waarden bent.
Dit artikel is bedoeld voor verdere bespreking van zorgzame ouders, misschien zal iemand ruzie maken of zijn eigen gedachten, advies geven. Ga ervoor!
