De diagnose "dysplasie" wordt opgevat als een stoornis in de ontwikkeling van het heupgewricht. De mildste graad is de fysiologische onvolgroeidheid van het gewricht. Als het onopgemerkt blijft, kan het leiden tot een vertraging in de ossificatie, waarbij het gewrichtskraakbeen niet op tijd de kwaliteit van een bot krijgt.
Dysplasie veroorzaakt
De exacte oorzaken van deze ziekte zijn niet vastgesteld. Statistieken tonen aan dat de ziekte vaker voorkomt bij meisjes. De risicogroep omvat baby's van wie de familie oudere broers of zussen heeft met dysplasie; kinderen geboren in stuitligging; met een groot lichaamsgewicht; met vervorming van de voeten.
Een belangrijke rol wordt gespeeld door het inbakeren van het kind, de afwezigheid daarvan. Ook vermindert de praktijk van vrij inbakeren de kans op dysplasie aanzienlijk. Deze relatie wordt aangegeven door studies uitgevoerd in Japan. De afschaffing van het strikte inbakeren in 1975 maakte het mogelijk om de incidentie met 10 keer te verminderen.
Klinische verschijnselen
De externe manifestatie van dysplasie komt tot uiting in de asymmetrie van de huidplooien, het symptoom van "uitglijden", verkorting van de heup en beperking van de abductie van de heup.
Tijdens het onderzoek wordt de toestand van de gluteale, inguinale, popliteale plooien beoordeeld. Heupdysplasie maakt ze asymmetrisch, verschillend in diepte en vorm. Dit symptoom wordt goed gedetecteerd bij baby's ouder dan 3 maanden. Er moet echter worden opgemerkt dat in aanwezigheid van bilaterale dysplasie de plooien hetzelfde kunnen zijn.
Dijverkorting wordt bepaald door het kind op zijn rug te leggen met de heup- en kniegewrichten gebogen. De locatie van het ene kniegewricht onder het andere is reden tot bezorgdheid. Daarnaast wordt er gebruik gemaakt van röntgen- en echografisch onderzoek.
Dysplasie behandeling
De meest populaire en effectieve behandelprincipes:
- de benen op de knieën gebogen houden in kweekhouding;
- maximale fysieke activiteit in deze positie.
Speciale orthopedische hulpmiddelen helpen de kruimels in deze positie te houden: het kussen van Freik, de stijgbeugels van Pavlik, de "broek" van Becker. Goede resultaten kunnen alleen worden bereikt met het constante verblijf van het kind in speciale apparatuur, vooral aan het begin van de behandeling. In de eerste levensmaanden worden voor het fokken van de poten zachte kussentjes en de brede inbakermethode gebruikt.
Ongeacht het stadium van dysplasie, worden massage en therapeutische oefeningen voorgeschreven (als de fixator dit toelaat). Vaak worden fysiotherapeutische procedures (elektroforese met calciumionen, paraffinetherapie) aan het arsenaal aan methoden toegevoegd.
Vroegtijdige behandeling is absoluut succesvol in 95% van de gevallen. Een late benadering van het oplossen van een probleem of de volledige onwetendheid ervan leidt ertoe dat de baby vroeg of laat kreupelheid ontwikkelt.
