Persoonlijke vijandigheid is een psychologisch proces dat plaatsvindt tussen individuen in groepen mensen, de samenleving, op school, op het werk. Zijn aanwezigheid leidt tot conflicten en ruzies. Als een persoon een hekel heeft, verstoort dit studie, werk, slaap en verstoort het het leven in het algemeen. Daarom moet je leren om op tijd te merken en te bepalen of de ander persoonlijke afkeer van je toont.
eerste tekenen
Een persoon begint communicatie te vermijden, reduceert het tot een minimum. Als hij in de buurt is van het object van zijn afkeer, ervaart hij nervositeit en ongemak. Andere mensen denken dat hij een afkeer van een bepaalde persoon voelt.
Heel vaak wordt persoonlijke vijandigheid gevonden tussen collega's. In dit geval heeft het een complex mechanisme. Persoonlijke vijandigheid belemmert het normale werk van mensen, omdat ze niet met elkaar kunnen communiceren.
Dit psychologische proces veroorzaakt niet alleen ongemak voor de persoon zelf, maar ook voor zijn tegenstander. Persoonlijke afkeer kan zelfs voorkomen in die groepen die bestaan uit eerlijke, goede en niet-luie mensen.
Wat is er, persoonlijke afkeer?
Dit psychologische proces is onderverdeeld in verschillende categorieën:
1. Asymmetrische persoonlijke afkeer, wanneer een persoon een ander slecht behandelt, en dat is op zijn beurt goed.
2. Wederzijdse persoonlijke afkeer, wanneer beide mensen weten dat ze een hekel aan elkaar hebben.
3. Ingewikkelde persoonlijke afkeer. De ene persoon neemt aanstoot aan de andere, denkend dat hij negatieve emoties jegens hem ervaart. In feite behandelen ze elkaar goed, maar slechts één van hen gelooft dat de ander een afkeer toont.
Hoe te herkennen?
Het bewustzijn herkent persoonlijke afkeer niet altijd onmiddellijk. Onder zijn invloed is een persoon niet in staat objectief te denken. Persoonlijke vijandigheid manifesteert zich op een zodanige manier dat de oordelen, uitspraken en acties van de tegenstander door een persoon als vijandig worden ervaren. In dit geval kan een gewone glimlach worden herkend als een spot of een grijns.
Persoonlijke afkeer wordt versterkt door communicatie op sociale media en per e-mail. Een gewone begroeting met een uitroepteken aan het einde kan door een ontvanger met een persoonlijke afkeer worden herkend als een klacht. Daarom moet communicatie via verschillende communicatiemiddelen tussen dergelijke mensen worden uitgesloten.
Dit zijn complexe mechanismen van persoonlijke vijandigheid, waarvan je weet welke je deze tijdig kunt herkennen en uitsluiten. Zo helpt het om het conflict in het team te doven.
Waarom verschijnt persoonlijke afkeer?
Een van de redenen voor de opkomst van dit mechanisme van de psyche zijn onuitgesproken beweringen. De man vond het niet leuk wat zijn tegenstander deed, maar vanwege zijn verlegenheid vertelde hij hem er niet over. De collega deed weer iets verkeerd. Hij werd hier opnieuw niet van op de hoogte gebracht. Dus elke keer zullen de claims zich alleen maar ophopen, wat zal leiden tot de schijn van persoonlijke vijandigheid.
Als hij van iemand hoort dat iemand slecht over hem heeft gesproken, wordt de persoon gespannen. In dit geval kan de verkeerde verhaalboodschap ertoe leiden dat de ene persoon tegen de andere wordt opgezet. Roddels zullen de schuldige zijn.
De belediging kan ook leiden tot persoonlijke vijandigheid. Dus een persoon vermoedt misschien niet eens dat hij zijn tegenstander op de een of andere manier heeft beledigd.
Persoonlijke vijandschap kan ook voortkomen uit ongerechtvaardigde illusies. Dit gebeurt wanneer een persoon denkt dat een ander perfect is. Op een gegeven moment gaat het ideaal mis. De persoon begint te denken dat de tegenstander niet doet alsof hij is wie hij werkelijk is. Zo ontstaat een afkeer.
Als de een zijn belofte niet nakomt, begrijpt de ander de redenen hiervoor niet, maar vindt hij hem meteen slecht. Dit is de basis voor persoonlijke vijandigheid.
Als een persoon hoop op een tegenstander vestigt, maar hij rechtvaardigt deze niet, dan leidt dit tot het ontstaan van persoonlijke vijandigheid. Het punt is dat onuitgesproken claims zich ophopen, en dit leidt tot zo'n toestand. De tegenstander mag dan niet slecht zijn, de ander stelt alleen te hoge eisen aan hem.
Mensen met ambities en complexe persoonlijkheidstypes kunnen met elkaar gaan concurreren. Op deze basis kan persoonlijke vijandschap ontstaan.
