Elk kind ontwikkelt zich in zijn eigen tempo. Hij kan op de een of andere manier zijn leeftijdsgenoten voor zijn en op een bepaalde manier achterblijven. Het is belangrijk dat ouders weten hoe de mentale ontwikkeling van het kind overeenkomt met de gemiddelde indicatoren voor zijn leeftijd. Kleine afwijkingen kunnen worden gecorrigeerd, zelfs zonder contact op te nemen met een psycholoog of specialist op het gebied van correctionele pedagogiek.
Het is nodig
- - de gemiddelde indicatoren van de mentale ontwikkeling van kinderen van deze leeftijd:
- - gegevens van observaties van het kind;
- - speelgoed en huishoudelijke artikelen of foto's met hun afbeeldingen.
instructies:
Stap 1
Om te bepalen hoe de mentale ontwikkeling van uw kind overeenkomt met de norm voor een bepaalde leeftijd, heeft u gemiddelde gegevens nodig. Het Kindergarten Education Program kan u bijvoorbeeld helpen. Er staat wat een kind in elke leeftijdsgroep moet kennen en kunnen. Met deze gegevens werken opvoeders en psychologen bij het uitvoeren van diagnostiek. Houd in gedachten dat mentale ontwikkeling drie componenten heeft: emotioneel, spraak en logisch. Een of andere manier kan overheersend zijn.
Stap 2
De mentale ontwikkeling van een kind jonger dan een jaar kan worden bepaald door het systematisch te observeren. Toont je baby interesse in de wereld om hem heen? Reageert hij op prikkels? Maakt het onderscheid tussen naaste verwanten? Noem bekende voorwerpen aan een kind van zes maanden oud en vraag hen om ze te laten zien. Controleer de overeenstemming van de spraakontwikkeling van de baby met zijn leeftijd. Maar maak je geen zorgen als het kind geen haast heeft om te beginnen met praten. Dit betekent geen vertraging in de spraakontwikkeling. Als een eenjarige baby geïnteresseerd is in de wereld om hem heen, alles verkent wat in zijn handen valt en tekens gebruikt in plaats van woorden, dan is alles in orde.
Stap 3
Diagnostiek van de mentale ontwikkeling van kinderen in de vroege en voorschoolse leeftijd wordt in verschillende richtingen uitgevoerd. Test de kennis van het kind over zichzelf en de wereld om hem heen. Een baby van anderhalf jaar moet zijn naam kennen en erop reageren. Op driejarige leeftijd kent hij zijn achternaam al en op vierjarige leeftijd zijn naam, achternaam en geslacht. Een kind van vijf jaar moet het adres kennen, de tijd van het jaar en de dag kunnen bepalen. Op zesjarige leeftijd zou hij zich al door de klok moeten laten leiden, de dagen van de week en de maanden kennen en een samenhangend verhaal over zichzelf kunnen schrijven. Dit verhaal bevat niet alleen persoonlijke gegevens, maar ook hobby's, kringen waar hij studeert, enz.
Stap 4
Bepaal hoe begripvol uw kind is. Op verschillende leeftijden heersen verschillende soorten denken. Voor bijna alle jongere kleuters zijn de belangrijkste typen visueel-figuratieve en visueel-effectieve typen. Het kind kan nog niet zelfstandig causale verbanden leggen. Maak je geen zorgen als hij, geconfronteerd met een probleem dat lijkt op het vorige, het niet meteen kan oplossen, maar begint te experimenteren. Het kind beheerst net onderzoeksmethoden. De oudere kleuter moet al anticiperen op wat er zal gebeuren als hij bepaalde acties uitvoert. Een driejarige trekt een jasje aan omdat zijn moeder het draagt. De zesjarige moet uitleggen dat het buiten koud is, dus kleed je warm aan.
Stap 5
Controleer hoe uw baby objecten of verschijnselen kan generaliseren. Op vierjarige leeftijd had hij al de eenvoudigste generaliserende concepten moeten vormen - "gerechten", "meubels", "kleding". Creëer een speelse situatie. Stapel verschillende huishoudelijke artikelen op en laat uw kind ze sorteren. Meer complexe generalisaties zijn beschikbaar voor de oudere kleuter. Hij kan bijvoorbeeld de schotels rangschikken zoals bedoeld, waarbij hij degene waarin ze koken scheidt van de kopjes en borden. Jouw taak is om te bepalen in hoeverre het kind in staat is om essentiële signalen te markeren. Als hij in een jongere voorschoolse leeftijd nog steeds recht heeft op dergelijke fouten, dan kunnen fouten in de classificatie bij een kleuter al een symptoom zijn van een psychische aandoening. Als hij constant fouten maakt en onbeduidende tekens als de belangrijkste zonder een speciale taak uitkiest, laat hem dan aan een psychiater zien.
Stap 6
Kan uw kind zich concentreren? Bedenk dat een kleuter niet in staat is om veel objecten tegelijk in de schijnwerpers te houden. Meestal wordt hun aantal berekend met de formule "leeftijd minus één". Dat wil zeggen, het kind observeert tegelijkertijd verschillende objecten, als hun aantal één minder is dan de leeftijd van het kind zelf. Houd hier rekening mee bij het maken van spelsituaties. Laat een peuter van 4 bijvoorbeeld 3 voorwerpen achter elkaar zien. Verwijder de items en vraag uw kind om ze in dezelfde volgorde te noemen.
Stap 7
Bij een oudere kleuter kan de concentratie van aandacht worden gecontroleerd door hem te vragen voorwerpen in de kamer te zoeken volgens bepaalde tekens. Dit kunnen bijvoorbeeld grote cirkels zijn, kleine driehoekjes, groene vierkantjes, etc. Het kind moet beide tekens in het aandachtsveld houden.
Stap 8
Zoek uit of het kind begrijpt waarom bepaalde items nodig zijn. Voor een jongere kleuter zou de set de eenvoudigste moeten zijn: een tafel, een stoel, een beker, een jas. Hij kan antwoorden in monolettergrepen. Je hebt een stoel nodig om op te zitten. De set items voor het diagnosticeren van inductief denken bij oudere kleuters is vrij groot. Het kind weet al heel veel over de wereld om hem heen en weet oorzaak-gevolg relaties aan te gaan. U kunt vragen stellen over alles wat het kind omringt. Je kunt experimenteren door een onbekend artikel in een winkel te laten zien en te vragen waar het voor dient. Observeer of het kind significante signalen herkent en deze kan relateren aan de beoogde handelingen.
Stap 9
Een belangrijke indicator is wiskundig denken. Een driejarig kind moet de meest opvallende geometrische vormen kunnen onderscheiden: een cirkel en een vierkant, een kubus en een baksteen. Hij kan begrijpen waar één object is en waar veel. Als de baby geleidelijk leert tellen, moet hij tegen de leeftijd van vier tot drie kunnen tellen. De oudere kleuter kent geometrische basisvormen en -lichamen, kan tot tien tellen en elementaire wiskundige bewerkingen uitvoeren.
