Meestal manifesteert deze gewoonte zich tijdens het leggen: een klein kind windt het haar van haar moeder op haar vinger, speelt, trekt of trekt zelfs aan de wortels. Dit gedrag kan vervelend en pijnlijk zijn voor de moeder. Waarom gebeurt dit?
Welke redenen zorgen ervoor dat een kind in mama's haar knijpt?
Het komt vaak voor dat een klein kind zeker met mama's haar moet spelen om te kalmeren en in slaap te vallen. En als je weghaalt wat hij wil, begint hij boos en wispelturig te worden en doet hij elke truc om bij zijn haar te komen. Psychologen zien de volgende motieven voor dit gedrag: misschien heeft het kind niet genoeg aandacht en tactiele nabijheid met zijn ouders, maakt hij zich ergens zorgen over, of denkt hij op deze manier het eigendom van de moeder te consolideren.
Maar er is een andere verklaring: alle welpen van primaten grijpen instinctief de vacht van het vrouwtje, bewegend, opwarmend of zo gevaar vermijdend. En vrouwen zijn al lang van hun vacht ontdaan, maar het instinct van jonge kinderen daagt hen nog steeds uit om het haar van hun moeder te grijpen.
Door mama's haar vast te pakken of haar te bijten, kan de baby gewoon "experimenteren" met het toebrengen van pijn en de reactie observeren. U moet hem onmiddellijk laten weten dat u het niet leuk vindt en dergelijke pogingen geduldig stoppen.
Hoe om te gaan met dit gedrag van een kind?
Aanhangers van zachte opvoedingsmethoden kunnen adviseren om alles te laten zoals het is en gewoon te volharden. De gewoonte van de baby om de moeder bij het haar te knijpen, kan echter voet aan de grond krijgen, en als het onaangenaam is voor de moeder, is het onwaarschijnlijk dat ze het zou verdragen, in navolging van het kind. Kinderen zoeken voortdurend de grenzen op van wat toelaatbaar is en kunnen ver gaan in hun claims en acties, en het zal niet gemakkelijk zijn om met een hardnekkig gevormde slechte gewoonte om te gaan.
Er zijn geen universele manieren om de gewoonte van het kind om aan moeders haar te trekken uit te roeien, geschikt voor absoluut iedereen. U kunt proberen de hand van het kind voorzichtig maar zelfverzekerd uit uw haar te halen. Je kunt ook je haar in een paardenstaart of knot vlechten, of een sjaal of muts dragen. Misschien is een slaapliedje, zwaaien en aaien van de baby voldoende om te ontspannen en in slaap te vallen.
Bied je kind een vervanging voor mama's haar - een knuffel, pop of zijden doek. Dit zal je helpen erachter te komen wat de baby precies mist: ouderlijke intimiteit of een aantal tactiele sensaties.
Soms wordt voorgesteld "voor educatieve doeleinden" om het haar van het kind naar achteren te trekken, zodat hij begrijpt dat het onaangenaam is. Deze les kan echter verspild worden en tot een heel ander resultaat leiden: door ongewenst gedrag te vertonen dat volwassenen zelf zouden willen voorkomen, sturen ze een tegenstrijdige en verwarrende boodschap naar het kind. Het is beter om oprecht te zijn in het uiten van gevoelens en geen cognitieve dissonanties in de kruimels te veroorzaken, ook al moet je hem meerdere keren uitleggen wat precies onaangenaam voor je is. Het is ook belangrijk om niet onbeleefd, schreeuwend of geïrriteerd te zijn.
