Huilt de baby? De eerste reactie van de moeder is hem op te pakken, zelfs nadat ze ervan overtuigd is dat hij vol is, de luier droog is en er geen externe prikkels lijken te bestaan. Raap het in ieder geval op voor de stilte in huis. Maar is het de moeite waard om te doen? Zelfs 2-3 decennia geleden zouden de meeste kinderartsen nee hebben geantwoord. Ze werden herhaald en stonden altijd klaar om grootmoeders advies te geven: "Het kind zal aan de handen wennen, bederven …"
Tegenwoordig is de mening van kinderartsen, leraren en kinderpsychologen drastisch veranderd: het is mogelijk en zelfs noodzakelijk om een kind op te halen, vooral wanneer het zo'n behoefte heeft.
Alle ouders weten dat een huilende baby snel zal kalmeren als je hem oppakt. En de volwassen baby begint al bewust om zijn armen te vragen. Waarom heeft hij het nodig? Wat levert het hem op? Begrijpen wat er met de baby gebeurt, zal onervaren ouders helpen een beslissing te nemen in deze kwestie. Omdat het negen maanden in de baarmoeder is, is het kind gewend om zijn moeder naast zich te voelen, de hartslag van zijn moeder is natuurlijk voor hem. Daarom voelt hij zich vooral in het begin rustiger in zijn armen.
Tactiel contact met de moeder schept een gevoel van veiligheid bij het kind en dit helpt om zich aan te passen aan de voor hem nieuwe omgeving. De baby heeft zo'n contact nodig en hij bereikt het op de voor hem meest toegankelijke manier - door te huilen. Wanneer de moeder de baby in haar armen houdt, is de afstand tussen de baby en het gezicht van de moeder 30-40 cm, wat het meest optimaal is voor het visuele systeem van de pasgeborene. Laten we tegelijkertijd niet vergeten dat een menselijk gezicht veel meer is voor een kind dan alleen een object voor contemplatie.
Iets oudere kinderen vinden het heerlijk om door de kamer gedragen te worden, iets te laten zien en te vertellen. Het kind heeft je nodig om nieuwe informatie te krijgen over de wereld buiten de wieg of box, d.w.z. met jouw hulp komt hij tegemoet aan zijn behoefte aan nieuwe ervaringen. Maar de basisbehoefte van een kind dat vraagt om hem in zijn armen te nemen, is natuurlijk de behoefte aan emotioneel contact. Elke persoon in de kindertijd moet voldoende aandacht en genegenheid van de moeder krijgen. Kinderen die in de kindertijd en op jonge leeftijd een gevoel van eenzaamheid hebben ervaren, groeien emotioneel onontwikkeld, teruggetrokken, onzeker op en dit zal niet het beste effect hebben op hun hele toekomstige leven.
In de armen van de moeder krijgt de baby dus meer mogelijkheden voor psycho-emotionele ontwikkeling. Je kunt zelfs zeggen dat een kind het recht heeft te eisen dat zijn ouders hem in hun armen nemen. Ontken hem dit niet. Een moeder die bang is om haar kind te verwennen, denkt in de eerste plaats aan haar eigen comfort, zonder zich zorgen te maken over de werkelijke behoeften van de baby. Kleine kinderen kunnen en moeten in je armen worden genomen, omdat het voor hen het beste bewijs is dat de wereld om je heen betrouwbaar is, en dat ze zelf nodig en geliefd zijn.
Natuurlijk, voor een moeder die beladen is met dagelijkse huishoudelijke taken, veroorzaakt de baby in haar armen bepaalde ongemakken. Maar de tijd die met het kind wordt doorgebracht, mag niet als verloren worden beschouwd - vergeet niet de positieve emoties die de moeder zelf ontvangt wanneer ze met het kind communiceert.
