Op grond van het VN-Verdrag inzake de Rechten van het Kind wordt iedere persoon onder de achttien jaar als een kind beschouwd. Naarmate het ouder wordt, verwerft het kind een aantal rechten.
De rechten van het kind
Bij de geboorte heeft een kind handelingsbekwaamheid volgens het burgerlijk recht, dat wil zeggen, hij heeft het recht om een naam, achternaam en patroniem te krijgen, en heeft ook het recht om in een gezin te leven en op te groeien, wetende ouders die zijn rechten zullen beschermen en legitieme belangen.
U kunt een bankrekening openen op naam van uw kind.
Op de leeftijd van anderhalf jaar heeft het kind het recht om naar een kinderdagverblijf te gaan. Als hij drie jaar is, kan hij naar de kleuterschool. Op zesjarige leeftijd heeft een kind het recht om naar school te gaan en kleine huishoudelijke transacties aan te gaan waarvoor geen notariële verklaring vereist is.
Op tienjarige leeftijd kan een burger ermee instemmen zijn of haar voor- of achternaam te veranderen; kan zijn mening geven over met wie van de ouders in geval van echtscheiding voor de rechtbank hij wil samenwonen.
Bij het bereiken van de leeftijd van veertien heeft een kind het recht om een paspoort te krijgen, op speciaal daarvoor bestemde plaatsen te werken, zijn eigen inkomsten te beheren en nog veel meer.
Op vijftienjarige leeftijd kan een kind een baan krijgen. Op 16-jarige leeftijd kan een minderjarige trouwen met toestemming van de lokale overheid en met goede reden.
Methoden om de rechten van het kind te beschermen
Allereerst moet worden opgemerkt dat de rechten van het kind op enigerlei wijze kunnen worden beschermd, wat op zijn beurt niet bij wet verboden is. Zelfs een kind kan zelfstandig proberen zijn rechten te verdedigen.
In Rusland heeft een minderjarige recht op bescherming door een advocaat. De meest universele manier om de rechten van het kind te beschermen, is om hulp te zoeken bij gekwalificeerde mensenrechtenorganisaties.
Als je vraagt of een kind wiens rechten zijn geschonden de misbruiker kan dwingen om te stoppen met het schenden van zijn rechten of om geschonden rechten te herstellen, zonder hulp te zoeken bij wetshandhavingsinstanties of de rechtbank, weet dan dat dit mogelijk is. Deze actie wordt gedefinieerd als zelfverdediging van burgerrechten.
Deze mogelijkheid wordt aan elke persoon gegeven, maar de methode van zelfverdediging moet in de eerste plaats in verhouding staan tot de overtreding en in geen geval verder gaan dan de grenzen van de maatregelen die zijn genomen om de overtreding te stoppen.
Het is vaak moeilijk om de grens te trekken tussen zelfverdediging van burgerrechten en het begin van willekeur. Een onderscheidend kenmerk van willekeur is dat het kind begint te handelen in strijd met de orde die door een wet is vastgesteld.
Opgemerkt moet worden dat de gerechtelijke procedure vaak de rechten van het kind op beschaafd niveau beschermt. Maar tijdens het proces moet u handelen in overeenstemming met de vastgestelde wetten.
