Kinderen zijn net kinderen. Elke dag voeren ze op straat hun kleine revoluties uit, gaan ze om met angstaanjagende conflicten en leren ze ander gedrag. De staat behoudt zich echter het recht voor om “op te merken” van kinderen die in eerste instantie twijfelachtige rolmodellen vinden.
Uiteraard wordt er “speciale aandacht” besteed aan kinderen die antisociaal gedrag vertonen. Het wordt bepaald door Order nr. 569 van het Ministerie van Binnenlandse Zaken van de Russische Federatie van 26 mei 2000: u kunt een hele lijst met functies vinden waarvoor het kind zal worden gedwongen om regelmatig "educatieve gesprekken" te ondergaan.
Het meest "ongevaarlijke" item op de lijst - het gebruik van drugs of bedwelmende middelen - waarvoor bijvoorbeeld leraren op school kunnen worden gepakt. De rest kan in het algemeen worden gekarakteriseerd als “het plegen van onrechtmatige handelingen van verschillende gradaties van ernst”. Van een bestuurlijke boete voor een kapotte ruit, tot een misdrijf waarvoor ze vanwege hun leeftijd niet vervolgd kunnen worden.
De balans is duidelijk: kleine overtredingen zijn alleen in grote aantallen verschrikkelijk, en voor het oversteken van de weg op de verkeerde plaats kunnen ze pas vanaf de 5e keer worden "opgenomen", zo niet later. In meer ernstige gevallen wordt de beslissing individueel genomen: met een gevecht kan het nog steeds "dragen", maar je zult je moeten verantwoorden voor het verslaan. Zeker als de benadeelde er actief om vraagt.
De echte wereld is echter niet perfect. Helaas zijn er meldnormen en willekeur van de politie, wat vaak tot absurde resultaten leidt. Er zijn gevallen waarin een bureaucratische machine een "dossier" startte over een kind voor het oversteken van de straat of het overtreden van de avondklok (in bijna heel Rusland mogen kinderen na 22.00 uur niet meer op straat zijn). Tegelijkertijd is zelfs een gunstige uitkomst van de commissie voor jeugdzaken, die elk geval beoordeelt, geen garantie.
Helaas zijn er niet al te veel kansen om de situatie in dit geval recht te zetten. Zoals in elk ander geval, is het onwaarschijnlijk dat de staat zijn fout gemakkelijk zal willen toegeven. Verzamel een goede advocaat, de kenmerken van het gezin in het algemeen en het kind in het bijzonder, en ga eerst naar de plaatsen, en dan naar de hogere autoriteiten. Als er geen uitweg is, stel jezelf dan gerust dat de registratie van een dergelijk record, hoewel dit wordt weerspiegeld in een aantal documenten, geen ernstige obstakels opwerpt voor een persoon op het levenspad.
