Hoe kan een moeder haar zoon opvoeden zodat een man opgroeit, en niet een infantiele verwende pantoffelman?
instructies:
Stap 1
Het zal moeilijk zijn. Ingewikkeld. Pijnlijk. Althans voor de eerste keer. Ongeacht hoe sterk de wil van de vrouw is. Elke dag zullen vertrouwende kinderogen in de ogen van mijn moeder kijken en haar kind zal vragen stellen, die eerlijk, maar zachtaardig moeten worden beantwoord, elk woord kiezend om haar niet te kwetsen, niet te beledigen, haar wanhoop en pijn niet te verschuiven, haar woede op haar schoudertjes en wrok.
Stap 2
Wat moeten we doen? Het is beter om je van tevoren voor te bereiden. De scheiding was immers geen verrassing, een kortstondige beslissing die in één dag uitkwam. De lijst met vragen die de baby zal stellen is niet lang. Waar is papa? Wanneer komt papa? Papa komt niet omdat hij niet meer van ons houdt? Zoals dat. Maak je lijst op basis van de leeftijd van je zoon. Geef zo eenvoudig en eerlijk mogelijk antwoord op vragen. Het is niet nodig om in details te treden, te liegen en in geen geval slecht te spreken over de vader van het kind.
Stap 3
Het enige wat je kleine persoon nu voelt is angst, onzekerheid, verwoesting. De zoon, de toekomstige man, ziet dat zijn moeder het doormaakt en kan er geen invloed op uitoefenen. Mentale angst, schuldgevoelens, wanhoop verschijnen.
Een kind dat in een depressieve toestand verkeert, zoekt aandacht, steun, bewijs van je liefde voor hem, garandeert dat hij nodig is, dat hij niet in de steek gelaten zal worden, dat hij nog steeds geliefd en belangrijk is.
Stap 4
Daarom moet u uw ex-man, de vader van het kind, niet beschermen tegen het opvoeden van een zoon. Het is moeilijk, maar je moet je zoon de ontmoetingen met zijn vader niet onthouden. Geef ze vrijheid: laat ze lopen, communiceren, tijd alleen doorbrengen. Het is belangrijk om te proberen een oprechte vriendschap te onderhouden: laat het kind zien dat de houding van de ouders tegenover hem niet is veranderd. Dit is natuurlijk een utopie en niet elk paar slaagt erin om na een scheiding goede vriendschappelijke relaties te onderhouden.
Stap 5
Niet altijd, maar vaak gebeurt het dat de tijd verstrijkt en de vader een nieuw gezin heeft, waar niet iedereen blij is met zijn communicatie met een kind van een andere vrouw. Papa verschijnt steeds minder en verdwijnt dan volledig uit het zicht. Wat is er met de moeder aan de hand? De moeder realiseert zich dat haar zoon geen mannelijke opvoeding heeft gehad en begint rond te rennen. Of hij verwent, heeft medelijden met zijn kind dat van het lot is beroofd, of integendeel, past harde educatieve maatregelen toe, uit angst dat de zoon te zacht zal worden, met een voorbeeld van alleen een vrouwelijk gedragsmodel. Moeder probeert moeder te zijn en neemt de verantwoordelijkheden van een vader op zich. Dit is zowel moeilijk als fout.
Stop, adem uit. Blijf een moeder, voed op op de manier die dicht bij je staat, verneder je zoon niet met handboeien en ijzeren discipline, probeer niet te schreeuwen, laat de jongen een kind zijn, schuif sommige van je volwassen problemen niet op hem af. Een gesprek hebben. Vertel ons wat pijn doet als je pijn hebt, wat verdrietig is als je verdrietig bent. Praat over van je baby houden en hoe hij hem door moeilijke tijden heen helpt en vreugde in zijn bestaan brengt. Begrijp dat het nu niet gemakkelijk is voor uw zoon. Luister naar hem voordat je hem uitscheldt voor een misdrijf.
Op een dag bekent je volwassen zoon dat hij bijna jaloers naar andere jongens met vaders keek. Wat een leegte was er in zijn kleine kinderlijke ziel toen hij naar hen keek: "En ik heb geen papa." En ik probeerde mijn gevoelens niet te tonen, want het is moeilijk voor mijn moeder, waarom zou ze dat moeten weten. En deze gevoelens mondden uit in grappen en grofheid, in hysterie en geschreeuw - niet bewust, niet om te kwetsen en te haten. Praat met hem, maak duidelijk dat je al zijn emoties begrijpt en deelt, vertel hem dat wat hij voelt natuurlijk is en dat je alleen maar wilt helpen. Samen zijn, beste vrienden worden. Maar blijf mama!
Stap 6
Een onvolledig gezin … Deze zin zal je enige tijd na de scheiding achtervolgen. Vroeger was het onmerkbaar, maar nu kruipt het gewoon in de oren en ogen. Incompleet, defect, disfunctioneel … Dit is helemaal niet waar! Incompleet - dit is wanneer ouders niet met elkaar overweg kunnen, dit is wanneer vader zijn hand opsteekt naar moeder, dit is wanneer moeder tegen vader schreeuwt, dit is wanneer het kind en zijn interesses, volwassen problemen oplossen, niemand meer oplet, wanneer de belangrijkste is niet in het gezin - liefde, geduld, vertrouwen. Dit is een onvolledig, disfunctioneel gezin. En een gezin waar liefde heerst, waar het kind alles krijgt wat nodig is voor het leven, voor volledige ontwikkeling, zelfs als slechts één moeder hem dit alles geeft - dit is een harmonieus, compleet, welvarend gezin.
Stap 7
Een van de belangrijkste kwellingen van een vrouw die haar zoon alleen opvoedt, is de bezorgdheid over het ontbreken van een voorbeeld van mannelijk gedrag. Een voorbeeld is een grootvader, broer, familievriend, vader van klasgenoot, coach, leraar. Films en boeken, die het beeld van een moedige, moedige, trotse en vriendelijke held onthullen, zullen een goede hulp zijn bij het opvoeden van een zoon.
Stap 8
Vaak zie je in het openbaar vervoer een foto: bij de bushalte stapt een oma met haar kleinzoon of een vrouw met haar zoon de bus in. Ze heeft een zware tas in haar handen. De jongen is 6-7 jaar en ouder. Iemand geeft toe, en op zijn plaats is het een grootmoeder of een moeder die het kind laat vallen, ze staat zelf, nauwelijks vasthoudend aan de leuning, en zwetend, met een gespannen vermoeid gezicht, houdt ze haar zware last vast. En de kleine jongen zit en bungelt met zijn benen. Dan vragen we ons af waarom mannen niet toegeven aan in ieder geval zwangere vrouwen, ouderen, en niet te vergeten jonge vrouwen. Ze denken gewoon niet, niet omdat ze slecht zijn, maar omdat ze zo zijn opgevoed.
Stap 9
Hulp in huis. Soms is een vrouw bang dat als haar jongen, die ze alleen opvoedt, huishoudelijk werk begint te doen, beginnend met het opvouwen van zijn speelgoed tot het wassen van de vloeren, de afwas, en zelfs boodschappen gaat doen en zelf voedsel probeert te koken, hij verwijfd zal opgroeien, kinderachtig. Laat hem helpen. De zoon neemt het initiatief omdat hij zichzelf definieert als een man, sterker, veerkrachtiger, hij wil dat zijn moeder rust, probeert te beschermen en te behouden zo goed als hij kan. Bemoei je niet met hem. Laat hem helpen. Laat hem de afwas doen na het eten, of een zak met aankopen uit de winkel meenemen, laat hem proberen een spijker in te slaan, of zelfs je zoon zelf om hulp vragen.
