Vanaf de eerste levensdagen wordt een kind omringd door volwassenen: ouders, grootouders en andere familieleden. Daarom is het niet verwonderlijk dat hij de neiging heeft om volwassenen te imiteren en hun gedrag te kopiëren.
De belangrijkste bijdrage aan uw kind
Omdat ze dit kenmerk uit de kindertijd kennen, adviseren psychologen ouders om meer oplettend en kritisch te zijn over hun gedrag. Het zijn immers de ouders die de beste bijdrage leveren aan hun kind. Het gaat hierbij niet om materiële middelen, maar vooral om gedrag. Een kind dat de wereld betreedt, het beheerst, begint met andere mensen om te gaan en het gedragsmodel aan te nemen dat hij in het gezin ziet.
Vaak kunnen kleuterleidsters tijdens het spelen tussen kinderen observeren hoe ze de scènes die ze elke dag thuis zien, overbrengen naar hun team. Dit geldt in het bijzonder voor het spel van moeder en dochter.
Clown-experiment
Terug in de jaren 60. 20e-eeuwse kinderpsycholoog Albert Bandura bewees door middel van een experiment hoe sterk de invloed van volwassen gedrag en communicatie in een bepaalde situatie op een kind is.
Bandura maakte een korte film met een rubberen pop - een clown. In zijn film wordt de pop geschopt en geschopt door een volwassen vrouw. De film werd vertoond aan een groep schoolkinderen. Voor de tweede groep heeft de psycholoog een plot voorbereid waarin de vrouw geen agressieve manipulaties uitvoert met de rubberen clown. De derde groep kinderen kreeg helemaal geen video te zien.
Daarna mochten scholieren uit drie groepen de kamer in met de rubberen clown. Kinderen uit de eerste groep begonnen de pop te bespotten en imiteerden het gedrag van de vrouw uit de video die ze zagen. Toen Bandura zijn standpunt uitsprak dat kinderen agressief gedrag graag kopiëren, werd deze uitspraak met wantrouwen begroet. Psychologen hebben de waarheid van de resultaten van Bandura's experiment in twijfel getrokken.
Toen maakte Albert Bandura een soortgelijke film, alleen in plaats van een clown was er een levend persoon. En de jongens die naar hem keken, begonnen de spot te drijven met de levende clown. Alleen met nog grotere wreedheid en agressiviteit.
Dus de bandura-psycholoog bewees dat kinderen de neiging hebben om het gedrag van volwassenen te kopiëren, vooral negatieve. Geen wonder dat ze zeggen dat het slechte zich sneller vastklampt dan het positieve. Eerst zijn ze hun eigen ouders, dan alle anderen.
Verder bewijs van de theorie van imitatie is te vinden in het dierenrijk. Men hoeft alleen maar de relatie te observeren, bijvoorbeeld in de kattenfamilie. Volwassenen laten baby's kennismaken met het leven en leren ze een voorbeeld. Het is de moeite waard eraan te denken dat kinderen in de eerste plaats een weerspiegeling zijn van hun ouders. Het is onmogelijk voor een kind om netheid en orde in de kamer te eisen als hij tijdens zijn leven het tegenovergestelde ziet. En zo in alles.
